لەزێ ل توبێ بکـە
لەزێ ل توبێ بکـە
چونكى كه‌یفا خودێ ب وى عه‌بدى دئێت یێ ئه‌گه‌ر گونه‌هه‌ك كر ب له‌ز تۆبه بكه‌ت، ڤێجا كه‌یفا خودایێ خۆ بینه، وله‌زێ بكه تۆبێ ژ هه‌مى گونه‌هێن خۆ بكه، دا سوباهى ده‌مێ تو قه‌ستا خودایێ خۆ دكه‌ى ته بهایێ خۆ ل نك وى هه‌بت..
بۆچى ئه‌م تۆبه بكه‌ین؟
چونكى خودێ فه‌رمان ب تۆبێ ل مه كرییه، وئاشكه‌را كرییه كو تۆبه ڕێكا ئیفله‌حێیه، ده‌مێ دبێژت: (وَتُوبُوا إِلَى اللَّـهِ جَمِيعًا أَيُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٣١﴾)(النور: 31) گه‌لى خودان باوه‌ران، هوین هه‌مى ل خودێ بزڤڕن، دا هوین ب مراد بكه‌ڤن.
چونكى كه‌یفا خودێ ب تۆبا عه‌بدێ وى پتره ژ كه‌یفا وى مرۆڤى یێ ده‌وارا وى ل صه‌حرائێ ژ ده‌ستان ڤه‌ڕه‌ستى، وخوارن وڤه‌خوارنا وى هه‌مى ل سه‌ر پشتێ، ڤێجا ئه‌و بێ هیڤى ببت وخۆ ب ده‌ست مرنێ ڤه به‌رده‌ت، پاشى هند ببینت ده‌وارا وى یا ل هنداڤ سه‌رى، ڤێجا ژ كه‌یفان دا بێژت: یا ره‌ببى، تو عـه‌بــدێ مـنــى وئــه‌ز ره‌بـبـێ ته‌مه..
ژ كه‌یفان دا خه‌له‌ت ببت، وه‌كى پێغه‌مبه‌ر -سلاڤ لێ بن- دبێژت( ).
چونكى تۆبه، ئه‌گه‌ر یا دورست بت، گونه‌هێن به‌رى خۆ هه‌مییان ژێ دبه‌ت، وخودانى وه‌كى وێ ڕۆژێ دزڤڕینت یا ئه‌و ژ نوى تێدا هاتییه سه‌ر دنیایێ.
وئه‌گه‌ر تو ژ وان بى یێن -ژ نه‌حه‌قى- دبێژن: من چو گونه‌هـ نینن ئه‌ز ژێ تۆبه بكه‌م! بینه بیرا خۆ كو هندى تو عیباده‌تێ خودێ بكه‌ى، تو نه‌شێى حه‌قێ نعمه‌ته‌كا وى د گه‌ل ته كرى ژ سه‌ر خۆ ڕاكه‌ى، ما ئه‌ڤ ته‌خسیرییه ب تنێ هێژاى هندێ نینه تو ژێ تۆبه بكه‌ى؟
چونكى خــودێ حـه‌ز ژ وان كـه‌سان دكه‌ت یێن تۆبه دكه‌ن وخۆ پاقژ دكه‌ن: (إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ ﴿٢٢٢﴾)(البقـرة: 222) ڤێجا بـۆچــى تـــو ژ وان نابى یێن خودێ حه‌ز ژێ دكه‌ت؟
چونكى ب كرنا گونه‌هێ تو كه‌یفا ئبلیسى دئینى ومرادا وى حاسل دكه‌ى، و ب تۆبه‌كرنێ تو وێ كه‌یفێ بۆ وى ناهێلى، ومرۆڤێ ب عه‌قل نه ئه‌وه یێ كه‌یفا نه‌یارێ خۆ ب خۆ دئینت.
ودویماهییێ: چونكى ئه‌گه‌ر تو تۆبه نه‌كه‌ى دێ ژ زالمان بى: (وَمَن لَّمْ يَتُبْ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿١١﴾)(الحجرات: 11) وخودێ حه‌ز ژ زالمان ناكه‌ت.
ئه‌گه‌ر ته بڤێت تۆبا ته یا دورست بت:
دڤێت چار شه‌رتان تو ب جهـ بینى:
یێ ئێكێ:
ئێكسه‌ر وێ گونه‌هێ بهێله یا تو ژێ تۆبه دكه‌ى، چونكى تۆبه وئصرارا ل سه‌ر گونه‌هێ پێكڤه كۆم نابن، به‌لێ وه‌سا تێ نه‌گه‌هه كو گاڤا ته ژ گونه‌هه‌كێ تۆبه كر مه‌عنا وێ ئه‌وه دڤێت حه‌تا تو دمرى جاره‌كا دى ل وێ گونه‌هێ نه‌زڤڕى.. نه! پێغه‌مبه‌ر -سلاڤ لێ بن- دبێژت: هه‌ر عه‌بده‌كێ خودان باوه‌ر گونه‌هه‌كا هه‌ى ده‌م بۆ ده‌مى لێ دزڤڕت، یان گونه‌هه‌كا ئه‌و ل سه‌ر دمینت حه‌تا ژ دنیایێ بار دكه‌ت، خودان باوه‌ر وه‌سا یێ هاتییه ئافراندن بێته جه‌ڕباندن وتۆبه بكه‌ت وژبیر بكه‌ت، وئه‌گه‌ر ئێكى بیرا وى ئیناڤه بیرا وى دئێته‌ڤه( ).
ماده‌م تو مرۆڤى، تو یێ هاتییه ئافراندن لاواز، دبت تو به‌رانبه‌ر شه‌هوه‌ته‌كێ لاواز ببى، ڤێجا ل وێ گونه‌هێ بزڤڕیه‌ڤه یا ته به‌رى هنگى ژێ تۆبه كرى.. ئه‌ڤه تشته‌كێ موسته‌حیل نینه ژ مرۆڤى چێ ببت، جاره‌كا دى تۆبه بكه.. وبێ هیڤى نه‌به ئاخرى ئێك ژ باشناڤێن خودایێ ته (ته‌ووابه) یه‌عنى: ئه‌و گه‌له‌ك یێ تۆبه وه‌رگره، وگه‌له‌ك تۆبه ئه‌وه مرۆڤ گه‌له‌ك جاران ل گونه‌هێ بزڤڕت.
كراس ئه‌گه‌ر قڕێژى بوو دڤێت تو وى بشۆى، وئه‌گه‌ر پشتى شویشتنێ ته دیت ئه‌و جاره‌كا دى قڕێژى بوو، جاره‌كا دى تو وى بشۆ ڤه، ونه‌بێژه: هه‌ر قڕێژا به‌رێیه چاوا بشۆم!
وڤێ گۆتنا مه تو وه‌سا ته‌فسیر نه‌كه كو ئه‌م یێ ته بۆ كرنا گونه‌هێ ڤه‌دخوینین، نه.. به‌لێ مه دڤێت ئه‌و ئالۆزى ل نك ته په‌یدا نه‌بت یا ل نك هنده‌ك كه‌سان هه‌ى ده‌مێ ئه‌و هزر دكه‌ن زڤڕینا وان ل وێ گونه‌هێ یا وان ژێ تۆبه‌كرى مه‌عنا وێ ئه‌وه دڤێت ئه‌و ئێدى تۆبه نه‌كه‌نه‌ڤه، هه‌ر جاره‌كا تو تۆبه دكه‌ى تو ئعترافێ دكه‌ى كو ژ خودێ پێڤه‌تر كه‌س نینه ل گونه‌ها ته ببۆرت، وشكه‌ستنا ته ڤه‌گرت، وئه‌ڤ ئعترافه د ته‌رازییا باوه‌رییێ دا یا كێم نینه.
ونه‌بـێـژه: گــونــه‌هــا من گه‌له‌ك یا مــه‌زنــه چاوا ژێ تۆبه بكه‌م.. د ئایه‌تا (74)ێدا ژ سووره‌تا (المائدة) خودێ به‌حسێ وان به‌ختڕه‌شان دكه‌ت ئه‌وێن دبێژن: خودێ سێنه، ومه‌سیحێ كوڕێ مه‌ریه‌مێ خودێ ب خۆیه، به‌حسێ وان وتاوانا وان یا مه‌زن كر پاشى گۆت:(أَفَلَا يَتُوبُونَ إِلَى اللَّـهِ وَيَسْتَغْفِرُونَهُ ۚ وَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٧٤﴾)هه‌وه كه‌ره‌م ومه‌ردینى ژ ڤێ مه‌زنتر دیتییه؟
شه‌رتێ دویێ:
په‌شێمانێ وێ گونه‌هێ به یا ته كرى، ونه وه‌بت تو بێژى: باش بوو من فلان گونه‌هـ تێر بۆ خۆ كر، پاشى من ژێ تۆبه كر.. په‌شێمانییا ته ل سه‌ر كارێ بۆرى نیشانا ڕاستگۆییا ته‌یه د تۆبه‌كرنا ژ وى كارى دا.
په‌شێمان به ل سه‌ر گونه‌ها ته كرى.. چونكى په‌شێمانى دێ ڕۆناهییا باوه‌رێ زڤڕینته دێمێ ته، پشتى ڕه‌شاتییا گونه‌هێ ئه‌و تارى كرى. په‌شێمان به.. چونكى تو نزانى كانێ تۆبا ته هاتییه قه‌بویلكرن یان ژ به‌ر گونه‌هه‌كا مه‌زنا ته كرى ده‌رگه‌هێ تۆبێ ل به‌ر ته هاتییه گرتن.
وگاڤا ته دیت بیرئینانا گونه‌ها بۆرى ڕۆندكێن ترسێ ژ چاڤێن ته باراندن، هنگى تو بزانه كو په‌شێمانییا ته یا ژ دله، ئیمامێ عومه‌ر دگۆت: ئه‌گه‌ر ئه‌ز ڕۆندكه‌كێ ژ ترسێن خودێ دا ببارینم، ئه‌و ل نك من چێتره ژ هندێ كو ئه‌ز هزار دیناران بكه‌مه خێر.
وموحه‌ممه‌دێ كوڕێ مونكه‌درى ده‌مێ ژ ترسێن خودێ دا دكره گرى، سه‌ر وچاڤ وڕیهێن خۆ پێ ڤه‌دمالین، ودگۆت: یا گه‌هشتییه من كو ئه‌و جهێ ڕۆندك گه‌هشتییێ ئاگر ڤێ ناكه‌ڤت.
شه‌رتێ سێیێ:
بكه دلێ خـــۆ كـو جاره‌كا دى تو ل وێ گــونــه‌هێ نه‌زڤڕى یا ته ژێ تۆبه‌كرى، سۆزێ ل سه‌ر ڤێ چه‌ندێ بده، و ژ بیر نه‌كه كو زه‌لام ل سۆزا خۆ لێڤه نابت.. ودیسا دێ بـێـژم: مه‌عنا ڤێ ئه‌و نینه گاڤا مرۆڤى تۆبه ژ گونه‌هه‌كێ كر دڤێت حه‌تا مرنێ لێ نه‌زڤڕته ڤه، به‌لێ مه‌عنا وێ ئه‌وه ده‌مێ ئه‌و تۆبه دكه‌ت دڤێت د هزر وئنیه‌تا وى دا نه‌بت ئه‌و جاره‌كا دى لێ بــزڤـڕت، و ژ ڤێ دئێته زانین كو ئه‌گه‌ر كه‌سه‌ك بۆ ده‌مه‌كێ ده‌ستنیشانكرى تۆبێ ژ گونه‌هه‌كێ بكه‌ت، و د ئنیه‌تا وى دا بت كو پشتى ئه‌و ده‌م خلاس دبت جاره‌كا دى ئه‌و ل وێ گونه‌هێ بزڤڕت، ئه‌و تۆبه یا دورست نابت.
شه‌رتێ چارێ:
ئه‌گه‌ر گونه‌ها وى د ده‌ر حه‌قا عه‌بده‌ك ژ عه‌بدێن خودێ دا بت، كو حه‌قه‌كێ وى خوار بت، یان ته‌عداییه‌ك لێ كربت، دڤێت حه‌قێ وى بۆ بزڤڕینت، یان گه‌رده‌نا خۆ پێ بده‌ته ئازاكرن.
و ژ نیشانێن تۆبا دورست ئه‌وه مرۆڤ پشتى تۆبه دكه‌ت لێ بگه‌ڕیێت شوینوارێن گونه‌هێ ل نك خۆ نه‌هێلت، ب ڕێكا چاككرنا وى تشتى یێ وى ب گونه‌هێ خرابكرى، ما تو نابینى چه‌ند جاران د قورئانێ دا پشتى به‌حسێ تۆبێ هاتییه‌كرن به‌حسێ چاككرنێ ژى یێ هاتییه‌كرن، وه‌كى بۆ نموونه:(ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ عَمِلُوا السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابُوا مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ وَأَصْلَحُوا إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿١١٩﴾)(النحل: 119).
وكو مـرۆڤـێ تۆبه‌دار پشتى تۆبا خۆ باشتر لێ بێت، ئه‌و ژى نیشانا تۆبا دورسته یا ژ لایــێ خـــودێ ڤه دئێته قه‌بویلكرن. سه‌عیدێ كوڕێ موسه‌ییبى دبێژت: تـــۆبــا دورست ب چار تشتان ب جهـ دئێت: ئستغفارا ب ئه‌زمانى، ونه‌كرنا گونه‌هێ ب له‌شى، وئنیه‌تا نه‌زڤڕینا ل گونه‌هێ ب دلى، وخۆدویركرنا ژ هه‌ڤالێن خراب.
هاریكارێن تۆبێ:
گه‌له‌ك جاران مرۆڤ ب خۆ دحه‌سیێت كو دڤێت تۆبێ ژ گونه‌هه‌كێ بكه‌ت، به‌لێ تۆبه ل به‌ر وى گران دبت، پێیه‌كى پێشڤه دچت وئێكى پاشڤه..
بۆ هه‌ر ئێكێ ب ڤى ڕه‌نگى ئه‌م دبێژین:
ئه‌گه‌ر ته بڤێت ئێكدل بى، وبێ سستى به‌ر ب تۆبێ ڤه بچى، په‌نایێ ببه به‌ر ڤان هاریكاران.
1- باوه‌رییا خۆ ب دنیایێ نه‌ئینه:
بـه‌لكـى سستییا تـه د چوونا به‌ر ب تۆبێ ڤه دا ژ به‌ر هندێ بت ته هیڤییه‌كا درێژ ب دنیایێ هه‌بت، وتو ل وێ باوه‌رێ بى كو ژیانا ته ل ڤێرێ دێ یا درێژ بت، له‌و تو له‌زێ ل تۆبێ ناكه‌ى، وتو خۆ ب هندێ قانع بكه‌ى كو پاشى تو دێ تۆبه كه‌ى! وهه‌ر وه‌كى ته ژ بیر كرییه كو دنیا د هه‌ڤالینییا خۆ دا یا باوه‌رێ نینه، ومرن بێ ژڤان دئێت، وهیڤییا درێژ ب مانا د دنیایێ دا سه‌رمالێ موفلسانه، وڕێكا هه‌ڤالێن شه‌یطانییه، خودایێ مه‌زن دبێژت: (الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَىٰ لَهُمْ ﴿٢٥﴾)(محمد: 25) حه‌سه‌نێ به‌صرى د ته‌فسیرا ڤێ ئایه‌تێ دا دبێژت: شه‌یطانى گونه‌هـ ل به‌ر وان شرین كرن، وهیڤییا وان درێژ كر. یه‌عنى: ده‌مێ وان ڤیاى گونه‌هێ بكه‌ن شه‌یطانى ئه‌و بۆ پالدان، وگاڤا وان ڤیاى تۆبه بكه‌ن، شه‌یطانى گۆتێ: هێشتا زوییه له‌زێ نه‌كه‌ن.
و د ته‌فسیرا ڤێ گۆتنێ دا: (بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ ﴿٥﴾)(القیامة: 5) ئبن عه‌بباس دبێژت: ئه‌و له‌زێ د كرنا گونه‌هێ دا دكه‌ت، وتۆبێ پاش دئێخت.
2- تێكه‌لییا تۆبه‌كه‌ران بكه:
و ل نك وان ڕویـنـه، وگــوهـدارییا گـۆتـن وسه‌رهاتییێن وان بكه؛ چونكى دلێن وان -وه‌كى ئیمامێ عومه‌ر دبێژت- دنازكترن.
تـۆبـه‌كـه‌ر هـنـده‌ك مرۆڤێن خودان سه‌ربۆڕن، وان به‌رى ته قه‌ستا گونه‌هێ كربوو، پاشى ڕۆناهییا خودێ ل به‌را وان گه‌ش كر، وئه‌و ب نك ڤه چوون، خودێ ده‌رگه‌هێ كــه‌ره‌مــا خــۆ بــۆ وان ڤــه‌كــر، وئــه‌و ب ره‌حما خۆ ده‌وله‌مه‌ند كرن، وئه‌گه‌ر به‌رێ فه‌قیران ل ده‌رگه‌هێ زه‌نگینان بت دا تشته‌كى ژ مالێ وان بگه‌هتێ، چاوا به‌رێ فه‌قیرێن طاعه‌تى نامینته ل ده‌وله‌مه‌ندێن عیباده‌تى ژ مرۆڤێن خودێ ب وێ هیڤییێ كو هنده‌ك ژ به‌ره‌كه‌تا هه‌ڤالینییا وان بگه‌هتێ؟
عه‌لییێ غــه‌ضـائرى مرۆڤه‌كێ خودێ ناس بوو، مالا وى ل حه‌له‌بێ بوو، چل جاران ب پییان چــوبــوو حه‌جێ، ئه‌و به‌حسێ خۆ دكه‌ت، دبێژت: جاره‌كێ ئه‌لسه‌رى ئه‌لسه‌قطى ل مالا خۆ زكر دكر، ئه‌ز چووم من ده‌رگــه‌هـێ وى قوتا، وى ده‌ستێن خۆ بلندكرن وگۆت: یا ره‌ببى ئه‌وێ ئه‌ز ژ ته موژیل كریم، تو وى ب خۆ ڤه ژ من موژیل بكه، ڤێجا ژ به‌ر به‌ره‌كه‌تا ڤێ دوعایا وى من چل حه‌ج ژ حه‌له‌بێ ب پییان كرن!!
هه‌وه دیت هه‌ڤالینییا تۆبه‌كه‌ران چه‌ند یا ب به‌ره‌كه‌ته؟
خۆ ده‌مێ ئه‌و نفرینێن وان ژى ب مفا وبه‌ره‌كه‌تن..
3- ته‌خسیرییا خۆ ونعمه‌تێن وى بدانه به‌رێك:
دا بزانى ئه‌و چه‌ند د گه‌ل ته یێ ئارام بوویه، ته چه‌ند ته‌خسیرى د ده‌ر حه‌قا وى دا كرییه، و د گه‌ل هندێ ژى وى ده‌رگه‌هێ نعمه‌تێن خۆ ل ته نه‌گرتییه، چه‌ند ته بێ ئه‌مرییا وى كرییه به‌لێ د گه‌ل هندێ ژى وى تو بێ بار نه‌كرى، چه‌ند جاران ته خۆ هێژاى غه‌زه‌با وى كرییه، بــه‌لـێ وى پــه‌رده‌یـــێ ستاره‌یێ ب ســه‌ر تــه دا به‌ردایه.. سه‌ییدێ تۆبه‌كه‌ران -سلاڤ لێ بن- زكره‌ك نیشا مه دایه، وناڤێ وى كرییه (سه‌ییدێ ئستغفاران)، وگۆتییه: هه‌چییێ وى سپێدێ بێژت ووێ ڕۆژێ بمرت دێ چته به‌حه‌شتێ، وهه‌چییێ وى ئێڤارى بێژت ووێ شه‌ڤێ بمرت دێ چته به‌حه‌شتێ، وئه‌و زكر ئه‌ڤه‌یه: (اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ، خَلَقْتَنِي وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ، أَبُوءُ بِنِعْمَتِكَ، وَأَبُوءُ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي، فَإِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ)
ووه‌كى ئاشكه‌را دوعاكه‌ر ب ڤێ دوعایا خۆ بارینا نعمه‌تێن خودێ به‌رانبه‌ر ئعترافا ب ته‌خسیرییا خۆ ددانت، ژ به‌ر هندێ خودێ خه‌لاتێ وى دكه‌ته به‌حه‌شت.
4- بیرا خۆ ل فره‌هییا ره‌حما خودێ بینه‌ڤه:
ده‌مێ تو تۆبه دكه‌ى بزانه تو یێ قه‌ستا خودایه‌كى دكه‌ى ره‌حم ودلۆڤانییه‌كا به‌رفره‌هـ هه‌یه، خودایه‌كه چو مننه‌ت ب عه‌زابدانا مرۆڤان نینه، ئه‌گه‌ر ئه‌و شوكرا وى بكه‌ن وباوه‌ریێ پێ بینن: (مَّا يَفْعَلُ اللَّـهُ بِعَذَابِكُمْ إِن شَكَرْتُمْ وَآمَنتُمْ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ شَاكِرًا عَلِيمًا ﴿١٤٧﴾)(النساء: 147).
ده‌مێ ته دڤێت تۆبه بكه‌ى وئعترافێ بۆ خودێ ب گونه‌هـ وته‌خسیرییا خۆ بكه‌ى، بزانه تو یێ (ته‌عامولێ) د گه‌ل خودایه‌كى دكه‌ى، ره‌حما وى به‌رى غه‌زه‌با وى ڕاكرییه.. ره‌حمه‌كا وه‌سایه هندى ئه‌و وێ د گه‌ل خه‌لكى ب كار بینت چو ژێ كێم نابت.
خودایه‌كه ئێك ژ ناڤێن وى (ته‌ووابه) یه‌عنى: هندى تو گونه‌هێ بكه‌ى وخه‌له‌ت ببى ئه‌و ل ته ناگرت وشكه‌ستنا ته ڤه‌دگرت ئه‌گه‌ر تو لێ بزڤڕى.. وئێك ژ ناڤێن وى (وه‌ههابه) یه‌عنى: قه‌نجییا خۆ بێ به‌رانبه‌ر دده‌ته مرۆڤى.
یا ره‌ببى.. مه‌زنێن دنیایێ، ده‌مێ عه‌بده‌كێ وان د خولامینییا وان دا پیر دبت، ژ كه‌ره‌ما خۆ ئه‌و وى ئازا دكه‌ن. یا ره‌ببى.. كه‌ره‌م كارێ ته‌یه، وتو هێژاترى كو ڤى به‌نییێ خۆ یێ كو د عه‌بدینییا ته وتو هێژاترى كو ڤى به‌نییێ خۆ یێ كو د عه‌بدینییا ته دا پیر بووى، ژ ئاگرێ خۆ ئازا كه‌ى.
إن الملوك إذا شـابـت عـبـیدهــمُ
فـي رقـهـم عتقوهـمُ عـتـق أبـرار
وأنت یا سـیـدي أولى بـذا كـرمـا
قد شبت في الرق فاعتقني من النار
ل دویماهییێ:
هه‌ر شه‌ڤ به‌رى تو بنڤى، تۆبا خۆ نوى كه‌ڤه، چونكى تو نزانى به‌لكى ئه‌ڤه نڤستنا ته یا دویماهییێ بت!
ئستغفار وتۆبه‌كرنا به‌رده‌وام ده‌رگه‌هێ رزقى ل به‌ر خودانى ڤه‌دكه‌ت، ومالێ مــرۆڤـــى وعــه‌یــالێ وى بۆش دكه‌ت:
(فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا ﴿١٠﴾يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا ﴿١١﴾ وَيُمْدِدْكُم بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَل لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَل لَّكُمْ أَنْهَارًا ﴿١٢﴾)
(نوح: 10-12).
گاڤا ته دیت پشتى تۆبه‌كرنێ دلێ ته نه‌رم بوو، وچاڤێن ته ڕۆندك باراندن، بزانه تۆبا ته یا ژ دله وئه‌و یا هاتییه قه‌بویلكرن.
پــێــغــه‌مـبــه‌رێ تــه -سلاڤ لێ بن- ئه‌وێ خودایێ وى ئــــــه‌و
ژ هه‌مى گونه‌هان پاقژكرى، ڕۆژێ پتر ژ سه‌د جاران
کومــێتــدان لسـه‌ر بابــه تـی